Sarp Levendoğlu Röportajı

Sarp Levendoğlu Röportajı

1981 doğumluyum. Ankara'da ortaokulu bitirdim, sonra İstanbul'a gelip
Saint Benoit'da okudum. Bilgi Üniversitesi'ne başladım ama devam
etmedim. Şimdi Kültür Üniversitesi'nin oyunculuk bölümündeyim.
Oyunculuğa 6 yaşında TRT'nin bir dizisinde başladım. Ufak bir roldü.
* Seneler sonra Mustafa Altıoklar'ın yönettiği 'O Şimdi Asker' filminde
rol aldım. Ardından 'Lise Defteri'nde baş rollerden birini oynadım.
Daha sonra 'Emret Komutanım' dizisinde 80 bölüm oynadım. Bir de film
çektik. Yaz sezonu için de bir projede, misafir oyuncu olarak yer
alıyorum.

DİZİLERİ İZLEMİYORUM
* Dizi çekmek çok yoğun bir iş! Dizi formatı normalde 45-50 dakikadır,
biz 70 dakika çekiyorduk. Yani dizi matematiğinin dışında bir
standartta çalıştık. Severek yaptım ama bazen benim de patlama
yaşadığım oluyordu. Sinema, tiyatro daha içten işler. Zannedildiği
kadar çok para da almıyoruz. Dizi çekmek suya yazı yazmak gibi bir şey.
Ama sinema bir aşk işi.
* Dizileri izlemiyorum. Bazen spor ve belgesel kanallarına bakıyorum,
haberleri izliyorum. Ama genel anlamda televizyonun saptırıcı bir
etkisi olduğunu düşünüyorum. Mümkün olduğunca magazin yönüne
buluşmamaya gayret ediyorum. Duyarsız bir insan değilim ama tahammül
edemediğim şeyler var.
* Açıkçası şöyle düşünüyorum; aptal insanlar insanları, akıllı insanlar
olayları konuşur. Genelde magazin ağırlıklı tüm programlar saçmalık
üzerine kurulu. Bu trend bütün dünyada var tabii, ama bizim halkımız
çok bilinçsiz olduğu için kötü etkileniyor bence.
HAYAL GÜCÜM GENİŞ* Kafamda bazı senaryolar var. İleride
yönetmenlik yapmak istiyorum. 'Yıldız Savaşları', 'Yüzüklerin Efendisi'
gibi masalsı filmleri değil, daha gerçekçi daha can alıcı hikayeleri
anlatmak istiyorum. Daha hayatın içinde hikayeler ilgimi çekiyor. Bu,
belki de hayal gücümün geniş olmasındandır.
* 'Babam ve Oğlum', çok bizden bir hikaye ve bu yüzden çok başarılı.
'Ağır Roman' da çok bizden bir hikayeydi. 'Eşkıya' da iyi bir örnek.
'Kurtlar Vadisi' ve 'G.O.R.A' gibi çok gişe yapmış filmler de var ama
benim aklımda bu iki filmden de geriye bir şey kalmadı.

BİZDE CESARET YOK!
* Korku filmleri her ülkeye ait olabilir, ama biz kendi malzememizi
kullanamıyoruz. Çok kopya ediyoruz. Mesela gulyabani, cin gibi
motiflerimizi kullanabiliriz. Ama bunun yerine taklide başvuruyoruz.
* Yavuz Turgul, Nuri Bilge Ceylan gibi kendi anlamlarını yaratan
yönetmenler var. Tabii insanlar para kazanmak için ticari filmler
çekmek zorunda kalabiliyor.
* Türk Sineması şu anda bütçe ve sayı olarak Fransa sinema endüstrisini
bile geçmiş durumda. Bizdeki en büyük eksiklik yaratıcı yapımcı
olmaması. Tarihimiz sonsuz hikayeyle dolu. Bir gün adamlar yurtdışından
gelip bizden önce İstanbul'un fethini çekecek.
* Biz de fikir yok, cesaret yok! İyi senaryo yazsanız bile tek
senaryoya o kadar para harcamak istemiyorlar. "O paraya üç film
yaparım" diye düşünüyorlar.
* Eski Yeşilçam günlerine dönülür, sayısız film çekilir diye
korkuyordum. Ama TV o seyirciyi aldı. Sinema seyircisi daha entelektüel
. Evinde oturup hiçbir şey yapmayan kadın televizyonla tatmin
olduğundan, sinemada kaliteyi yükseltme şansımız var.

Bire bir kopyalanıyor

"Yurtdışından aynen alınıp adapte edilen diziler var. Açılara kadar her
şey aynı. Dolandırıcılıktan başka bir şey değil! Bu resmen hırsızlık."

'Emret Komutanım' dizisinin'Levent Üstteğmen'i SarpLevendoğlu, rol alacağı yeniproje için sakal ve bıyık uzattı.
Olmak istediğim yere çok yakınım
Yaptığım işlerden 'Lise Defteri'ni çekerken çok mutlu oldum. Herkes çok
sıcak ve tazeydi. 'Emret Komutanım'da başka bir hava vardı; aile
gibiydik. Türk halkı askerleri çok seviyor... İlk kez subayların da
sıcak baktığı bir diziydi.

* Tiyatro yapmayı çok isterim, özellikle de komedi. 'Emret Komutanım'
da komedi içerikliydi ama tiyatroyu daha çok tercih ederim. Tiyatroda
klasik oyunlardan çok sıkıldım. Yeni şeyler yapılmasının zamanı geldi
bence. Mesela eski eserlerin farklı uyarlamaları olabilir. Tiyatronun
yeniliğe ihtiyacı var. Tiyatro-sinema arasında tercihim ise,
tartışmasız sinema!

* Olmak istediğim yere yakınım. Bu noktada olmaktan memnunum. Esas
hayalim, senede iki tane sinema filmi çekerek; hayatımı idame ettirmek.
Daha doğrusu
o kadar iyi oyuncu olmak istiyorum.

* Mustafa Altıoklar'ın çekeceği 'Pisuvar Tedirginliği' adlı bir film
var. Orada otistik bir çocuğu canlandırmak istiyorum. Dizilerde insanın
eli kolu bağlı oluyor; daha plastik ve karton karakterlerle
karşılaşıyorsun. Sinema insana daha çok alternatif sunuyor.

Kick-box'a başlamak istiyorum
Ağırlık çalışıyorum, yakında kick-box'a başlamak istiyorum.

* Çocukluğumdan beri aşağı yukarı aynı kıyafetleri giyiyorum. Postal, spor ayakkabı, renkli gömlek, deri ceket, tişört ve şort.

* Eskiye göre çok fazla kitap okuyamıyorum. Konsantre olamıyorum galiba. Yaş ilerledikçe insanın bilinci farklılaşıyor.